Coś w rodzaju eksplikacji ;-)

Podobno profesor Henryk Samsonowicz powiedział kiedyś, że "największe odkrycia w naukach humanistycznych wynikają z naszej niewiedzy." 

Podobno, bo  cytat ten znalazłam w zbiorze opowiadań "Szewc z Lichtenrade" autorstwa Andrzeja Pilipiuka, a nie "u źródła". To dowodzi, że niekiedy dowiadujemy się czegoś przypadkiem, niejako na marginesie tego, co robimy. A często wiedza to ważna i głęboka, którą warto przyswoić i zachować w intelektualnym banku, by procentowała przez lata. 

Cóż z tego, skoro Samsonowicz ma całkowitą rację: większość informacji, które do nas trafiają, zostaje szybko zapomnianych, zwłaszcza jeśli nie wiążą się z naszą pracą lub życiem osobistym. Jeśli zetkniemy się z nimi ponownie po kilku latach uznamy je za nowe. No, może będziemy mieli uczucie deja vu...

Jeszcze gorzej wygląda sytuacja z wiedzą, nazwijmy to, zbiorową. Czasem ktoś dokonuje niezwykłego odkrycia lub publikuje przełomową pracę, w której umieszcza cenne, z trudem zdobyte informacje. Ale jeśli nie jest powszechnie znany, jeśli nie zyska rozgłosu i nie znajdzie się na symbolicznej "liście lektur obowiązkowych" dla swojej dziedziny to wkrótce o jego dokonaniach nikt nie będzie pamiętał. I może się zdarzyć, że za kilka lat ktoś inny, na drugim końcu kraju lub świata, zrobi to samo, być może z większym hukiem i powodzeniem. Trudno powiedzieć, kto w takiej sytuacji będzie w gorszej sytuacji... Ten, kto był pierwszy, a teraz patrzy jak ktoś inny jest chwalony za to, co jemu nie dało nic? Czy ten, kto był drugi i już nigdy nie udowodni, że nie popełnił plagiatu i doszedł do wszystkiego sam?

W mojej pracy natykam się wciąż na "nowe" fakty z historii filmu (głównie) polskiego. Czytając, błądząc po sieci, podróżując i słuchając ludzi poznaję coraz to nowe informacje i ciekawostki. Wiele jest godnych zapamiętania.  O wielu już nie pamiętam. Dlatego spróbuję znaleźć tu miejsce dla tych, które chcę zachować i którymi chcę się podzielić z innymi.